imponterabilia.fotkoblog.pl

powinnam cieszyć się z tego, że jest wigilia, że wszystko jest okej..

ale nie jest. dobrze, że Ty nie masz tego adresu, a Ty tu nie zaglądasz, tak myślę, bo dawno nie pisałam i po co miałbym to robić?

boli, bardzo, to, że myślisz i chyba będziesz myślał, że dla mnie to nic nie znaczyło, że mi wcale nie było ciężko, że gdy rozstawałam się z Nim, to wcale nie myślałam jak Ty sie czujesz, że słuchając naszych piosenek nie rozkminiałam co robisz i czemu tak musialo być, że wcale nie płakałam....( płakałam nie raz i nie dwa) boli tez to, że myslisz, że nie zostawię go ze względu na wygląd, tu się chyba najbardziej pomyliłeś, bo wiesz chyba najlepiej ze wszystkich, że najważniejsze dla mnie jest poczucie humoru, bezpieczeństwa, rozmowa( nawet taka ciężka, do miliona godzin), opiekuńczość i "kochaność", stosunek do mnie i z a u f a n i e.

najbardziej boli mnie to, że w obu przypadkach znowu ja nie miałam racji.

myślałam, że ja mam rację, nie Ty, że tak nie będzie, nie będziemy się o Ciebie kłócić..

a ostatnio robiliśmy to dość często, dość dużo łez poleciało, dość już miałam po kilku godzinach, czyli nie jestem aż tak silna, jak mówiłeś.

myślałam, że je mam rację, nie Ty, że już jest okej, że wszystko się ogarnęło, ustabilizowało, będzie normalnie....

i skoro oboje mieliście rację, a po wczoraj stwierdziliście, że nie da się tego pogodzić, NIGDY,

to jedyne co mogę teraz zrobić to leżeć i rozkminiać moją kolejną porażkę...

znów mi się nie udało...

ale

" w tym szaleństwie czuję, że żyję,

mimo, że właśnie tracę hajs, równowagę i siłę"

i sama już nie wiem jak dobrze znam to i który raz już jestem sam na sam z tym...